دانشمندان معتقدند راز هسته درونی ماه را فاش کردهاند!
تاریخ انتشار: ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۸۴۹۷۵
به گزارش ایسنا و به نقل از آیای، ماموریت «GRAIL» ناسا به یک کشف شگفتانگیز در مورد ماه انجامیده است که یک معمای قدیمی را برای بشریت حل میکند: ماه از چه چیزی ساخته شده است؟
آیا تا به حال هنگام شب به آسمان نگاه کرده و از خود پرسیدهاید که ماه از چه چیزی ساخته شده است؟ راز هستهی درونی ماه، قرنهاست که ذهنها را به خود مشغول کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
جدیدترین پژوهشی که در مجلهی «نیچر» منتشر شده است، نشان میدهد که هستهی داخلی ماه یک توپ جامد با چگالی مشابه آهن است که توسط یک هسته بیرونی مایع احاطه شده است. این یافتهای است که به ما در درک بهتر نحوه شکلگیری منظومه شمسی کمک میکند.
این کشف با تجزیه و تحلیل دادههای ماموریت بازیابی جاذبه و آزمایشگاه داخلی(GRAIL) ناسا انجام شد. این آژانس در سال ۲۰۱۱ دو فضاپیما را به مدار اطراف قمر زمین فرستاد و این کاوشگرها نیروهای گرانشی بینشان را در حین پرواز بر فراز قسمتهای مختلف ماه اندازهگیری کردند و این کار به دانشمندان این امکان را داد که تعیین کنند هر کدام از کاوشگرها نسبت به شریک خود در کجا قرار دارد.
دادههای لرزهای موثرترین روش برای بررسی ترکیب داخلی اجرام در منظومه شمسی است. امواج صوتی ایجاد شده توسط زمین لرزهها از مواد داخل سیاره یا قمر منعکس شده و به دانشمندان اجازه میدهد تا ساختار آن را تعیین کنند.
ماموریتهای آپولو ناسا در دهههای ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ دادههای لرزهای را بهدست آوردند که برای تعیین دقیق وضعیت هسته داخلی اصلا دقیق نبوند. با این حال، ناسا اعلام کرده است که شواهدی برای وجود یک هسته غنی از آهن در اعماق حدود ۱۷۰۰ مایلی(۲۷۰۰ کیلومتری) زیر سنگ گوشته سیلیکات یافته است.
چگونه این اطلاعات تایید شد؟
آرتور بریاد(Arthur Briaud) از مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه و همکارانش دادههایی را از ماموریتهای فضایی و آزمایشهای پرتاب لیزر در ماه جمعآوری کردند. آنها سپس از این اطلاعات برای تخمین درجهی تغییر شکل توسط برهمکنش گرانشی آن با زمین و همچنین تغییر آن در فاصله از زمین استفاده کردند.
محققان همچنین میانگین چگالی را برای هر نیمکره براساس اندازهگیریهای انجام شده توسط ماموریت «GRAIL» محاسبه کردند.
نتایج تحقیقات آنها نشان داد که هسته درونی ماه یک توپ جامد با چگالی مشابه چگالی آهن است. این کشف منجر به درک دقیقتری از تاریخ ماه و جدول زمانی بمباران ماه در یک میلیارد سال اول منظومه شمسی ما شده است.
کشف هسته درونی جامد، تکامل میدان مغناطیسی ماه را زیر سوال برده و از نظریهی واژگونی گوشته جهانی پشتیبانی میکند. این کشف پیامدهایی برای ساختار، ترکیب و تاریخ شکلگیری ماه دارد. اکنون دانشمندان میتوانند از دادهها برای درک ساختار، ترکیب و تاریخچه شکلگیری ماه استفاده کنند.
منبع: آخرین نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت akharinnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آخرین نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۸۴۹۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف شگفتانگیز دانشمندان: این سیارک تکهای از ماه است!
ایتنا - بر اساس یافتههای جدید دانشمندان، احتمالا سیارک معروف کامو اولوا که در سال ۲۰۱۶ کشف شده، در واقع تکهای از ماه است که در اثر برخورد شهاب سنگ با سطح ماه جدا شده است.
محققان دانشگاه تسینگ هوا در چین با بررسی ویژگی های فیزیکی و مداری سیارک کامو اولوا، به این نتیجه رسیده اند که این سیارک کوچک احتمالا تکه ای از ماه است که در اثر برخورد شهاب سنگ با سطح ماه میلیون ها سال پیش جدا شده است.
بر اساس شبیه سازی های انجام شده، دانشمندان ویژگی هایی را در این سیارک شناسایی کرده اند که با دهانه برخورد "جیوردانو برونو" در نیمکره دور ماه مطابقت دارد. از جمله اینکه این سیارک از جنس سنگ بسیار جامد است که نشان می دهد تکه ای یکپارچه از ماه بوده، نه انباشته ای از خاک و خرده سنگ.
این تیم در مقاله خود نوشته اند: ما احتمال می دهیم منشا احتمالی کامو اولوا از شکل گیری دهانه جیوردانو برونو در چند میلیون سال پیش باشد. این یک رابطه مستقیم میان یک سیارک خاص و دهانه منشا آن در ماه را نشان می دهد.
کامو اولوا حدود قرن هاست در مداری نزدیک به زمین اما دور از آن در گردش است. این سیارک کوچک حدود 50 متر قطر دارد اما رفتارش کاملا متفاوت از سایر سیارک های اطراف زمین است. نحوه انعکاس نور و رنگ آن نیز شباهت زیادی به سطح ماه دارد.
کشف دقیق اینکه این سیارک از کجای ماه آمده، نشان دهنده وجود سایر سیارک های کوچک تری از جنس ماه در اطراف زمین است که هنوز کشف نشده اند. دانشمندان امیدوارند با ردیابی دقیق این سیارک ها، شواهد بیشتری از تاریخچه تشکیل ماه به دست آورند.